#1 you will never appreciate what you have until you lose it

Przeczytajcie notkę pod rozdziałem i włączcie TO bo znajdę i zabiję :D haha kocham tą piosenkę *o*

*********

Tego dnia blondynka właśnie wróciła z Buenos Aires do Londynu. Dlaczego tam była? Em dużo podróżuje. Nie dlatego, że musi. Dlatego, że kocha poznawać nowych ludzi i nowe miejsca. Jest osobą bardzo towarzyską. Zrobiła listę miejsc, które chce odwiedzić przed... swoim odejściem.

Emily obudził telefon, dzwoniła Lil. Dziewczyna lekko poirytowana wzięła urządzenie do ręki i rozłączyła się, a potem je wyłączyła.

-Dopiero wróciłam, a już mi nie daje spokoju- pomyślała.

Nie minęło 5 minut, a Em usłyszała dzwonek do drzwi. Była pewna, że to jej przyjaciółka. Niechętnie zwlokła się z wygodnego łóżka i pół przytomna poszła do drzwi. Oczywiście po drodze musiała potknąć się o śpiącego na podłodze kota, który ze strachu podrapał jej nogę, a ona zachwiała się i strąciła doniczkę, w efekcie czego miała całą rękę w ziemi. Wydała z siebie jęk niezadowolenia na widok krwi cieknącej z ran na nodze, ale nie miała czasu ich opatrzyć, bo osoba stojąca za drzwiami coraz bardziej się niecierpliwiła.

-Idę!- krzyknęła wywracając oczami.

Otworzyła drzwi i natychmiast coś się na nią rzuciło, niemal ją przewracając. Nie coś, a raczej ktoś. Tak jak blondynka przypuszczała, była to Lily. Zielonooka brunetka zaczęła piszczeć i ściskać Em, jakby chciała ją udusić.

-Jejku, jak ja tęskniłam! Musisz ciągle tak wyjeżdżać?- spojrzała na nią zatroskanym wzrokiem.

-Lil, wyluzuj, nie było mnie dwa tygodnie- ze śmiechem odpowiedziała blondynka.- Ale tez tęskniłam!- wykrzyknęła z nieco idiotycznym wyrazem twarzy.

Nagle brunetka pobladła i drżącym głosem spytała:

-C...co ty masz na nodze?- Em zaśmiała się lekko.

-A to tylko lekkie zadra...- urwała i spojrzała na rany. Dopiero teraz zauważyła, jakie są głębokie.- O, no może nie takie lekkie. Co ja mam z tym kotem zrobić?- zamyśliła się i uniosła ręce w geście zrezygnowania.

-Słuchaj Em, masz 15 minut, żeby się ubrać, uczesać i... może zrobisz coś z tymi ranami. Potem zabieram cię do... w fajne miejsce- uff, w porę ugryzła się w język.

-Żartujesz, prawda? Kilka godzin temu wróciłam do domu, a ty znów gdzieś mnie wyciągasz? Nawet nie dając mi się wyspać?- zabawnie wydęła usta, założyła ręce na piersi i udawała obrażoną.

-Masz coraz mniej czasu- Lily wybuchła perlistym śmiechem i poszła do salonu czekać na przyjaciółkę.

-Jeszcze się zemszczę!- zawołała Em ze swojego pokoju.

-Też cię kocham- wymamrotała zielonooka pod nosem, bezmyślnie skacząc po kanałach w telewizorze. 

Emily wykonała wszystkie poranne czynności, przemyła zadrapania wodą utlenioną, wydając przy tym ciche syknięcie, a zaraz potem zeszła gotowa na dół. Z chęcią pospałaby trochę dłużej, ale wiedziała, że sprzeciwianie się przyjaciółce nie ma najmniejszego sensu.

-No wreszcie, ile można czekać- fuknęła Lily czekając na blondynkę przy drzwiach wejściowych.

Emily razem z Lily wyszły na zatłoczoną ulicę Londynu. Brunetka prowadziła Em do owego "fajnego miejsca", w które chciała ją zabrać. Stanęły przed Wesołym Miasteczkiem. Niektórych oburzyłby fakt, że dwie 18- letnie dziewczyny odwiedzają takie miejsca. Jednak one nie uważały się za dorosłe, które gardzą takimi rozrywkami. Uwielbiały spędzać czas w ten sposób. Przyjaciółki spojrzały na siebie wymownie i z prędkością światła podbiegły do rollercoastera. Po pełnej śmiechu przejażdżce kolejką poszły po watę cukrową, a gdy Lil zaczęła narzekać na zmęczenie, niebieskooka zaprowadziła ją z uśmiechem na gokarty. Po tym jakże wyczerpującym dniu obie wróciły do swoich domów i poszły szczęśliwe spać.

*********

No i jest następny rozdział :D kolejny zwalony niestety :/ z góry przepraszam za błędy i przypominam, że każdy komentarz bardzo motywuje, może to być nawet jedno słowo sałatka, szkoła albo co tam chcecie :P do następnego xx